کد مطلب:5536 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:141
کلام حضرت فاطمه
حضرت زهراعلیها السلام در خطبه ای كه به خطبه فدكیه معروف است، تأكید فرمود كه پیامبرصلی الله علیه وآله از روی دلسوزی حتّی از رنج های شما، رنج می برد:
پیامبری از میان شما برخاست، و به سوی شما آمد كه از رنج های شما رنج می برد، و به هدایت شما علاقه وافر داشت و نسبت به مؤمنان مهربان و رحیم بود.
اگر در جست و جوی نسب او را برآیید می بینید او پدر من بوده است، نه پدر زنان شما! و برادر پسر عموی من بوده است، نه برادر مردان شما! و چه پرافتخار است این نسب، درود خدا بر او و خاندانش باشد!
آری، او آمد و رسالت خویش را به خوبی انجام داد، و مردم را به روشنی انذار كرد، از راه مشركان روی برتافت، و بر گردن هایشان كوبید، و گلویشان را فشرد - تا از شرك دست بردارند و در راه توحید گام بگذارند - .
او همواره با دلیل و برهان و اندرز سودمند، مردم را به راه خدا دعوت می كرد. بت ها را درهم می شكست، و مغزهای متكبران را می كوبید، تا جمع آن ها متلاشی شد، و تاریكی ها برطرف گشت، صبح فرا رسید، و حق آشكار شد، نماینده دین به سخن درآمد، و زمزمه های شیاطین خاموش گشت. افسر نفاق بر زمین فرو افتاد، گره های كفر و اختلاف گشوده شد، و شما زبان به كلمه اخلاص «لا اله الا الله» گشودید، در حالی كه گروهی اندك و تهی دست بیش نبودید!
آری، شما در آن روز بر لب پرتگاه آتش دوزخ قرار داشتید، و از كمی نیرو هم چون جرعه ای برای شخص تشنه، و یا لقمه ای برای گرسنه، و یا شعله آتشی برای كسی كه شتابان به دنبال آتش می رود، بودید، و زیر دست و پاها له می شدید!
در آن ایام آب نوشیدنی شما متعفن و گندیده بود، و خوراكتان برگ درختان! ذلیل و خوار بودید، و پیوسته از این می ترسیدید كه دشمنان زورمند شما را بربایند و ببلعند!
اما خداوند تبارك و تعالی شما را به بركت محمّدصلی الله علیه وآله بعد از آن همه ذلت و خواری و ناتوانی نجات بخشید، او با شجاعان درگیر شد، و با گرگ های عرب و سركشان یهود و نصاری پنجه درافكند، ولی هر زمان آتش جنگ را برافروختید خدا آن را خاموش كرد.
پیامبری از میان شما برخاست، و به سوی شما آمد كه از رنج های شما رنج می برد، و به هدایت شما علاقه وافر داشت و نسبت به مؤمنان مهربان و رحیم بود.
اگر در جست و جوی نسب او را برآیید می بینید او پدر من بوده است، نه پدر زنان شما! و برادر پسر عموی من بوده است، نه برادر مردان شما! و چه پرافتخار است این نسب، درود خدا بر او و خاندانش باشد!
آری، او آمد و رسالت خویش را به خوبی انجام داد، و مردم را به روشنی انذار كرد، از راه مشركان روی برتافت، و بر گردن هایشان كوبید، و گلویشان را فشرد - تا از شرك دست بردارند و در راه توحید گام بگذارند - .
او همواره با دلیل و برهان و اندرز سودمند، مردم را به راه خدا دعوت می كرد. بت ها را درهم می شكست، و مغزهای متكبران را می كوبید، تا جمع آن ها متلاشی شد، و تاریكی ها برطرف گشت، صبح فرا رسید، و حق آشكار شد، نماینده دین به سخن درآمد، و زمزمه های شیاطین خاموش گشت. افسر نفاق بر زمین فرو افتاد، گره های كفر و اختلاف گشوده شد، و شما زبان به كلمه اخلاص «لا اله الا الله» گشودید، در حالی كه گروهی اندك و تهی دست بیش نبودید!
آری، شما در آن روز بر لب پرتگاه آتش دوزخ قرار داشتید، و از كمی نیرو هم چون جرعه ای برای شخص تشنه، و یا لقمه ای برای گرسنه، و یا شعله آتشی برای كسی كه شتابان به دنبال آتش می رود، بودید، و زیر دست و پاها له می شدید!
در آن ایام آب نوشیدنی شما متعفن و گندیده بود، و خوراكتان برگ درختان! ذلیل و خوار بودید، و پیوسته از این می ترسیدید كه دشمنان زورمند شما را بربایند و ببلعند!
اما خداوند تبارك و تعالی شما را به بركت محمّدصلی الله علیه وآله بعد از آن همه ذلت و خواری و ناتوانی نجات بخشید، او با شجاعان درگیر شد، و با گرگ های عرب و سركشان یهود و نصاری پنجه درافكند، ولی هر زمان آتش جنگ را برافروختید خدا آن را خاموش كرد.